Veldwerk

Hoi allemaal!

Eindelijk heb ik weer eens een klein beetje tijd om een update te schrijven vanuit Kameroen. Er is echt mega veel gebeurd in de tussentijd, dus ik hoop dat ik niks vergeet om te vertellen.

De eerste week zijn we in Garoua gebleven om een beetje te acclimatiseren. Het is hier behoorlijk warm (graadje of 40) en dat is best wel een groot verschil met Nederland. Het blijft een raar idee om je in februari in te smeren met factor 50. Garoua is een leuke stad, en alleen al boodschappen doen is erg leuk. We zijn naar de markt geweest waar ze vanalles hebben. Het lekkerste fruit, groente, specerijen en wat al niet meer. Overal zijn mensen die hun waar willen verkopen. Vooral aan ons, voor een speciale Nasara (blanke) prix speciale, die natuurlijk veeel te hoog is, haha. We leren wel afdingen :D. We rijden met de auto door de meest onbegaanbare straatjes maar het gaat altijd goed.

Een van de dagen zijn we naar de stoffenwinkel geweest. Ze hebben hier de prachtigste stoffen (google maar op kameroen en fabrics ofzo). Het kost hier bijna niks en de winkels liggen tot de nok vol.. Het gevolg, ik kan natuurlijk niet kiezen XD alles is zo mooi! Daarna zijn we naar de kleermaker gegaan om kleding te laten maken (kost ook bijna niks) van onze vers gekochte stof. Over een paar weekjes is het klaar. Ik ben heel benieuwd hoe het is geworden.

Een ander avontuur was het regelen van een simkaart. Volgens mij hebben we twee uur in de orange shop gezeten om het voor elkaar te krijgen. Ach het heeft ook wel wat XD op deze manier maken we van bijna alles wel een avontuur.

10 februari zijn we naar de school gegaan waar een van de nichtjes van Francis (de oud directeur van de Ecole de Faune, waarbij we op het terrein wonen en mee eten) werkt. Daar was een soort festiviteit met dansen enzo. Ook hebben we de school bekeken. Was erg leuk om te zien. Ondanks dat degene die alles aan elkaar praatte nogal langdradig was in z'n verhaal was het toch een erg leuke ervaring. Die kleine Afrikaanse jochies kunnen dansen als de beste!

De volgende dag zijn we naar Bénoué NP gegaan. Het veldwerk ging dan eindelijk echt beginnen! Het was een behoorlijk lange rit, maar er was genoeg te zien buiten. Eindelijk zagen we Kameroen, maar dan buiten de stad. Alles is erg droog en overal zijn kleine nederzettingen. Erg indrukwekkend om te zien hoe veel mensen hier leven.

Het kamp waarin we verblijven in het park is gezellig. We zitten in boukarous (een soort hutjes). De kamers zijn ruim met een redelijk bed. 's avonds hebben we een paar uurtjes stroom. Het enigste nadeel is dat we geen stromend water hebben. Dat is soms wat onhandig omdat normaal douchen er hier niet in zit (en je wil niet weten hoe zwart ik ben na een dagje veldwerk). Gelukkig hebben we daar een oplossing voor gevonden. Er is hier namelijk een ondiepe rivier naast het kamp. Je kunt via een paadje naar een soort baaitje lopen om te zwemmen. Het ziet er daar uit als ene klein paradijsje, omdat het in een soort kloof van uitgesleten steen is, met een waterval aan het begin. Een perfecte plek dus om mezelf en mn haar en mn kleding te wassen in de rivier. Dit is het soort primitiviteit waar ik wel van houd.

Oh trouwens, een van de dingen waar we ons kapot om hebben gelachen. Een van d avonden kwamen we terug van een calling station (leg ik zo uit) en we wilden gaan slapen. Toen we in onze kamer kwamen hoorden we 'plof'. Wij ect zo van, wat is dat nou! NU bleek dat een mini gekkootje zich had laten vallen in mijn koffer! Haha. Wij hebben geprobeerd om het naar buiten te krijgen. Dat was nog een heel gedoe, want dat kleine beestje was mega snel, en ging voornamelijk op onmogelijke plekken zitten (achter en in het bed XD) Maar.. uiteindelijk is het geluk!

Onze maaltijden worden gemaakt door Bello, onze kok. Met al het eten wat wij uit Garoua hebben meegenomen maakt hij maaltijden voor ons. Het is niet gevarieerd (rijst, pasta, tomatensaus, salade, groenten uit blik en pannenkoeken staan op et menu), maar wel heel erg lekker als je hinger hebt na een dag hard werken in de zon. Het is soms alleen een verassing wat je krijgt, want als je hem het een geeft, dan staat er 's avonds af en toe wat anders op tafel haha :D.

Qua veldwerk gaat het goed. We hebben camera traps geplaatst, en een geurspoor gemaakt van ingewanden vlees (tsjah, das nog een verhaal apart toen we dat gingen kopen, getver wat is dat vies). Voor de rest doen we elke dag vroeg in de ochtend (tussen 6.30 en 10.00) herbivoren counts (het tellen van herbivoren langs een 25 km transect). Ook doen we aan spoorzoeken langs dat transect. Verder maken we ook bijna elke dag wel een wandeling om carnivorenpoep te zoeken. Dat hebben we nodig om het dieet van de dieren te kunnen bepalen. Ook doen we interviews in de dorpen die om het NP liggen om meer te weken te komen over hun kennis over wildlife en hun perceptie van het human-wildlife conflict. Er blijkt dat ze er eigenlijk maar weinig van weten. Mijn idee is dus dat scholing hierover erg belangrijk is om problemen in de toekomst te kunnen verhelpen. Als laatste doen we ook calling stations. Dat houdt in dat we 's avonds als het donker is met de jeep het veld in gaan. We zoeken een plek en dan spelen we geluid van hyena's en buffels af. Dit, in de hoop om de grote carnivoren naar de auto te lokken. Das al een paar keer gelukt. We hebben hyena's gezien en gehoord en ook hebben we een leeuw gehoord. Het is alleen een beetje jammer dat onze calling stations al 2 keer zijn beïnvloedt door goudzoekers en stropers. Das niet wat je probeert aan te trekken. Dit is een van de manieren waardoor je merkt dat er grote problemen zijn in het park. De andere manier is dat je merkt dat er ontiegelijk veel bororo (illegale nomaden het kuddes koeien) in het park zijn. Dit is niet goed omdat de koeien een directe concurrent zijn met de herbivoren qua voedsel. We komen deze kuddes hel vaak tegen als we aan het werk zijn. Ook hebben we op een andere manier kennis gemaakt met deze mensen. Bij het ophalen van de camera traps bleek namelijk dat er twee van de camera's weg waren. Hoogst waarschijnlijk gestolen door de bororo. Daar waren we behoorlijk teleurgesteld over, omdat die mensen niks met die camera's kunnen! Maargoed, we kunnen er weinig aan doen op dit moment. Het betekend alleen wel dat het plaatsen van camera traps in Bénoué NP niet echt een goed idee is en dat we ze daar dus niet meer gaan gebruiken. Erg jammer, want het geeft super leuke resultaten!

Dinsdag zijn we weer terug gegaan naar Garoua. Dat was nog een heel evenement omdat het volgens mij 8 mensen mee moeten in de auto, terwijl de hele achterbak vol lag met onze spullen. Maar... het is gelukt. Er gingen 3 mensen op de voorbank, 4 op de achterbank, en volgens mij nog 2 of 3 op de laadbak bovenop onze spullen. Verder moesten we het einde van onze weg richting Garoua nog een andere auto slepen. Ook dat is gelukt. Zo zie je maar weer. Hier in Afrika is altijd iets te beleven.

Nu zijn we weer terug in Garoua. We rusten voornamelijk uit van de drukke week die we achter de rug hebben. We slapen een beetje uit en de zorgen ervoor dat we alle data in de computer krijgen. Ook moeten we een presentatie voorbereiden die we moeten geven op de ecole de faune, om een beetje uit te leggen watvoor onderzoek we hier precies doen. Een dingetje.. die presentatie moet in het Frans. Degene die mij een beetje kennen weten dat talen niet mijn sterkste kant zijn, dus dat gaat nog grappig worden XD haha. Ik hoop dat we er een beetje uit gaan komen.

Ik geloof dat dit wel de belangrijkste dingen zijn die ik de afgelopen dagen heb meegemaakt. Sorry dat het een beetje een onsamenhangend verhaal is, maar er plopt steeds weer wat nieuws in mn hoofd wat ik het meegemaakt wat ik jullie moet vertellen :D

Groetjes aan iedereen vanuit het warme Kameroen!

Elise